Bu Yönetmeliğin amacı; ticari hava taşımacılığı kapsamında olmayan yolcu ve yük taşımacılığı ile ücret karşılığı olup olmadığına bakılmaksızın…

 

 

14 Mayıs 2013 Tarihli Resmi Gazete

Sayı: 28647

 

Sivil Havacılık Genel Müdürlüğünden:

 

GENEL HAVACILIK YÖNETMELİĞİ (SHY-6B)

 

BİRİNCİ BÖLÜM

Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar

Amaç

MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin amacı; ticari hava taşımacılığı kapsamında olmayan yolcu ve yük taşımacılığı ile ücret karşılığı olup olmadığına bakılmaksızın yapılacak hava işi ve eğitim faaliyetlerinin icrasını sağlamak için her türlü hava aracını kullanarak uçuş yapan genel havacılık işleticilerinin ruhsatlandırma sürecine ve ruhsatın sürdürülebilirliğine ilişkin esasları düzenlemektir.

 

Kapsam

 

MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik, genel havacılık faaliyeti yapmak için ruhsat almak üzere başvuracak gerçek ve tüzel kişilerde aranacak şartları, işletme ruhsatı verilmesine ait esasları ve bu işleticilerin faaliyetlerinde uymak zorunda bulunduğu usul ve standartları kapsar.

 

Dayanak

 

MADDE 3 – (1) Bu Yönetmelik, 14/10/1983 tarihli ve 2920 sayılı Türk Sivil Havacılık Kanununun 20 nci maddesi ile 10/11/2005 tarihli ve 5431 sayılı Sivil Havacılık Genel Müdürlüğü Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanunun 4 üncü maddesine dayanılarak hazırlanmıştır.

Tanımlar

MADDE 4 – (1) Bu Yönetmelikte geçen;

a) Bakanlık: Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığını,

b) Eğitim faaliyetleri: Genel Müdürlük tarafından verilmiş uçuş eğitim organizasyonu yetkisine sahip genel havacılık işleticilerinin bu kapsamda gerçekleştirdikleri uçuşları,

 

c) Genel havacılık faaliyetleri: Ticari hava taşımacılığı kapsamında olmayan yolcu ve yük taşımacılığı ile ücret karşılığı olup olmadığına bakılmaksızın yapılacak hava işi ve eğitim faaliyetlerini,

ç) Genel Müdürlük: Sivil Havacılık Genel Müdürlüğünü,

d) Hava işi: Önceden belirlenmiş bir hava sahasında ve belirlenmiş bir amaca yönelik olarak gerçekleştirilen operasyonları,

e) İşletici: Genel Havacılık Ruhsatı almış gerçek veya tüzel kişiyi,

f) İşletme ruhsatı: Bu Yönetmelik kapsamında verilen genel havacılık işletme ruhsatını,

g) Ticari hava taşımacılığı kapsamında olmayan yolcu ve yük taşımacılığı: Bu Yönetmelikte belirtilen kural, esas ve usullere uymak koşuluyla, Türk vatandaşı bir şahıs tarafından kendi özel ihtiyaçlarında kullanmak maksadıyla veya tüzel kişiliğe sahip özel ve kamu kuruluşları ile kanunla kurulmuş sosyal amaçlı kuruluşlar tarafından kendi faaliyetleri ile ilgili hizmetlerde kullanmak maksadıyla, ücret alınmaksızın yapılan yolcu ve yük taşınması faaliyetlerini,

ifade eder.

İKİNCİ BÖLÜM

Hava İşleri ve İzinlendirme Süreci

Hava işleri

MADDE 5 – (1) Hava işleri;

a) Zirai ilaçlama, püskürtme ve yangınla mücadele faaliyetlerini,

b) Helikopter ile harici yük taşıma operasyonlarını,

c) Reklam ve tanıtım amaçlı uçuşlar ve havadan pano çekimi faaliyetlerini,

ç) Havadan spor müsabakaları görüntüleme, trafik yoğunluğu raporlama ve benzeri amaçlı uçuş faaliyetlerini,

d) Havadan fotoğraflama, haritalama, coğrafi ve sismik araştırma faaliyetlerini,

e) Paraşüt atma faaliyetlerini,

f) Arama kurtarma, afet yardım faaliyetlerini,

g) Av-yaban hayatını havadan koruma ve kontrol faaliyetlerini,

ğ) Tohumlama yapılması, orman zararlıları ile mücadele faaliyetlerini,

h) Su havzalarının, nehirlerin, göletlerin, barajların kontrolü ve takibi faaliyetlerini,

ı) Ormanların havadan keşif ve kontrolü ile gözetleme faaliyetlerini,

kapsamakta olup, bu faaliyetler ile sınırlı değildir. Hava işlerinde kullanılan hava aracı, yapılacak faaliyete özel ekipmanla donatılmış veya yapılacak iş için kullanılacak ekipmanı içerebilir.

 

Amatör havacılık faaliyetleri

 

MADDE 6 – (1) Amatör havacılık faaliyetleri, bir gerçek veya tüzel kişinin hiçbir mali kazanç olmaksızın yürüttüğü havacılık faaliyeti türünü kapsar.

 

(2) Amatör havacılık faaliyetlerinde kullanılacak uçakların azami kalkış kütlesi 5700 kilogramın altındadır. Amatör havacılık faaliyetlerinde kullanılacak helikopterler ise tek motorlu ve azami kalkış kütlesi 3175 kilogramın altındadır.

 

(3) Amatör havacılık faaliyetleri Genel Müdürlük veya Genel Müdürlük tarafından yetkilendirilen kurum veya kuruluş tarafından yürütülür, sertifikalandırılır ve denetlenir.

 

(4) İlgili kurum ve kuruluşlar tarafından amatör havacılık faaliyetlerinin geliştirilmesi ve yaygınlaştırılması için tedbirler alınır.

İzin başvurusu

MADDE 7 – (1) Bu Yönetmelik kapsamında Genel Havacılık faaliyeti yapacak gerçek ve tüzel kişilerin Genel Müdürlükten izin almaları zorunludur.

(2) İzin belirli şartlara ve süreye bağlanabilir. İzin belgesi;

a) Milli güvenliğin veya kamu düzeninin tehlikeye girebileceği durumlarda,

b) Gerçek kişilerin veya tüzel kişilerin kurucu ortakları ile tüzel kişiliğini temsile yetkili yöneticilerinin; taksirli suçlar ile kısa süreli hapis cezasına seçenek yaptırımlara çevrilmiş veya aşağıda sayılan suçlar dışında tecil edilmiş hükümler hariç olmak üzere, mülga 1/3/1926 tarihli ve 765 sayılı Türk Ceza Kanunu uyarınca ağır hapis veya beş yıldan fazla hapis, 26/9/2004 tarihli ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu ve ilgili kanunlar uyarınca üç yıldan fazla hapis, 2920 sayılı Türk Sivil Havacılık Kanunu gereğince hürriyeti bağlayıcı ceza ile cezalandırılmış olması veya mülga 765 sayılı Türk Ceza Kanunu, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu veya ilgili diğer kanunlar uyarınca basit veya nitelikli zimmet, irtikap, rüşvet, hırsızlık, dolandırıcılık, sahtecilik, inancı kötüye kullanma, dolanlı iflas gibi yüz kızartıcı suçlar ile istimal ve istihlak kaçakçılığı dışında kalan kaçakçılık suçlarından, resmi ihale ve alım satımlara fesat karıştırma, kara para aklama veya Devletin şahsiyetine karşı işlenen suçlarından, Devlet sırlarını açığa vurma, Devletin egemenlik alametlerine ve organlarının saygınlığına karşı suçlarından, Devletin güvenliğine karşı suçlardan, Anayasal düzene ve bu düzenin işleyişine karşı suçlardan, milli savunmaya karşı suçlardan, Devlet sırlarına karşı suçlar ile casusluk, yabancı devletlerle olan ilişkilere karşı suçlardan, mülga 765 sayılı Türk Ceza Kanununun 384 üncü maddesinde yer alan nakliye ve muhabere vasıtaları aleyhindeki suçlar ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 223 üncü maddesinde yer alan ulaşım araçlarının kaçırılması veya alıkonulması suçlarından kesin hüküm ile mahkum olmuş olması halinde

verilmez.

Talep dosyası

MADDE 8 – (1) Genel havacılık işleticiliği yapmak üzere Genel Müdürlüğe başvuru yapan gerçek ve tüzel kişiler tarafından faaliyet sahası ile ilgili tüm bilgileri kapsayan talep dosyası hazırlanır ve Genel Müdürlüğe gönderilir.

 

Talebin incelenmesi

 

MADDE 9 – (1) Talep dosyası ile yapılan başvurular, Genel Müdürlük tarafından bu Yönetmelik kapsamında incelenir ve inceleme sonucu başvuru sahibine en geç altmış gün içerisinde bildirilir. Ancak talep dosyasının kapsamına bağlı olarak, ilave değerlendirmeler yapılması gerekir ise, bu süre en fazla altmış gün daha uzayabilir. Talebin inceleme süresinin uzaması halinde bu durum başvuru sahibine bildirilir.

 

Koordinasyon

 

MADDE 10 – (1) Talep dosyasında yer alan bilgilere ilişkin olarak talep kapsamına bağlı olarak gerek görülürse Genel Müdürlük tarafından ilgili Bakanlıklar ile kurum ve kuruluşlar arasında koordinasyon kurulur.

 

İşletme ruhsatı verilmesi

 

MADDE 11 – (1) 1/6/2007 tarihli ve 26539 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Ticari Hava Taşıma İşletmeleri Yönetmeliği (SHY-6A)’ne göre oluşturulan inceleme komisyonu bu Yönetmelik kapsamında işletme ruhsatı verilmesi, işletme ruhsatının askıya alınması ve/veya iptal edilmesi hususlarında yetkilidir.

 

(2) Talep dosyası, bu Yönetmelikte belirtilen komisyon inceleme esaslarına göre inceleme komisyonu tarafından değerlendirilerek karara bağlanır. Talebin uygun görülmesi halinde işleticiye işletme ruhsatı verilir.

 

(3) İşletme ruhsatının içeriği ve şekli uluslararası sivil havacılık kuruluşları ve/veya organizasyonları ile uyumlu olması da göz önüne alınarak Genel Müdürlük tarafından belirlenir.

 

(4) İşletme ruhsatı Genel Müdürlük tarafından bu Yönetmelik esaslarına uygun olarak kullanılmak kaydıyla süresiz olarak verilir.

 

(5) Genel Müdürlük tarafından gerek görülmesi halinde işleticiler bu Yönetmelik esaslarına uygunluk bakımından denetlenebilir.

 

Komisyon inceleme esasları

 

MADDE 12 – (1) İşleticinin talepleri, Genel Müdürlük tarafından aşağıda belirtilen hususlar dikkate alınarak değerlendirilir:

a) İşleticinin, bu Yönetmeliğin ikinci ve üçüncü bölümünde açıklanan genel standartları karşılama durumu.

b) İşletici ile ilgili belge ve bilgilerin yeterliliği.

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

İşleticilerde Aranacak Genel Nitelikler

Organizasyon

MADDE 13 – (1) İşleticiler, faaliyet göstereceği sahanın mahiyetine, büyüklüğüne ve çeşitliliğine göre yeterli sayıda ve nitelikte personeli bünyesinde bulundurmaktan ve faaliyet süresince muhafaza etmekten sorumludur.

 

(2) İşletici, yönetici personelinde değişiklik olması durumunda, bu değişikliği en geç bir ay içerisinde Genel Müdürlüğe bildirmek zorundadır.

 

(3) İşleticilerin adres ve iletişim bilgilerinde değişiklik olması durumunda en geç bir ay içerisinde Genel Müdürlüğe bildirmek zorundadır.

 

(4) İşleticilerin faaliyette bulundukları sürece işletici sorumlu müdürüne bağlı güvenlikten sorumlu yetkili yönetici personel bulundurmaları gerekir. Bu yönetici, yapacağı uygulamalardan işletici üst yönetimine ve yetkili otoriteye karşı sorumludur.

 

Kurucu ve yönetici üyeler

 

MADDE 14 – (1) İşleticilerin gerçek veya tüzel kişi kurucu ortakları ile tüzel kişiliğini temsile yetkili yöneticilerinin Türk Sivil Havacılık Kanununun 18 inci maddesinde belirtilen suçlardan hüküm giymemiş olmaları gerekir.

 

(2) İşletici, hissedarlarında yahut hissedar yapısında değişiklik olması durumunda en geç bir ay içerisinde Genel Müdürlüğe bildirmek zorundadır.

 

(3) Genel havacılık faaliyeti gerçekleştirecek gerçek kişilerin Türk vatandaşı olması ve tüzel kişilerin hisselerinin en az %51’ inin nama yazılı olması, tüzel kişiliği idare ve temsil etmeye yetkili olanların çoğunluğunun Türk vatandaşı olması ve şirket ana sözleşmesine göre çoğunluk hissesinin Türk ortaklarda bulunması zorunludur. Ancak 24/11/1994 tarihli ve 4046 sayılı Özelleştirme Uygulamaları Hakkında Kanun hükümleri saklıdır.

 

Hava araçlarının tescili ve filo yapısı

 

MADDE 15 – (1) İşleticinin işletme sorumluluğu altında mülkiyet veya kiralık olmak üzere en az bir adet hava aracının bulunması gerekir ve bu hava aracı işletme şartlarında gösterilir.

 

(2) İşleticinin filosunda hava aracı kalmaması halinde, işleticiye en fazla altı ay süre verilir. Verilen süre içerisinde işletici filosuna hava aracı eklenememesi durumunda, işletme ruhsatı Genel Müdürlük tarafından iptal edilir.

 

Sigorta yükümlülüğü

 

MADDE 16 – (1) İşleticiler, 15/11/2006 tarihli ve 26347 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Türkiye Cumhuriyeti Sınırları İçinde İniş veya Kalkış Yapan Türk ve Yabancı Sivil Hava Araçları Malî Mesuliyet Sigortası Hakkında Yönetmelik ve 15/11/2005 tarihli ve 25994 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Türk Hava Sahasında Uçuş Yapan Türk ve Yabancı Sivil Hava Araçlarının Yaptırması Gereken Üçüncü Şahıs Malî Mesuliyet Sigortası Yönetmeliği kapsamında belirtilen sigorta gerekliliklerini yerine getirmekten sorumludur.

 

Hava aracı ekipmanı

 

MADDE 17 – (1) İşleticiler kullanacağı hava araçlarının işletme faaliyeti için gerekli olan asgari ekipmanı bulundurmaktan ve sürekli olarak faal tutmaktan sorumludur.

 

Lisanslı personel

 

MADDE 18 – (1) İşleticiler bu Yönetmelik kapsamında belirtilen faaliyetleri gerçekleştirdiği esnada;

 

a) Filosunda bulunan uçaklar için 6/6/2006 tarihli ve 26190 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Uçak Pilotu Lisans Yönetmeliği (SHY-1) esaslarına göre ve filosunda bulunan helikopterler için ise Genel Müdürlük tarafından belirlenmiş esaslara göre ilgili tip/sınıfta geçerli lisans ve sertifikalara sahip uçuş ekibini bulundurur.

 

b) İşleticiler 20/12/2012 tarihli ve 28503 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Sürekli Uçuşa Elverişlilik ve Bakım Sorumluluğu Yönetmeliği (SHY-M) gereklerini sağlamaktan sorumludur.

 

c) SHY-M Yönetmeliği kapsamı dışında kalan hava aracı işleten işletici, bahse konu hava aracı için 16/5/2007 tarihli ve 26524 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Hava Aracı Bakım Personeli Lisans Yönetmeliği (SHY 66-01) kapsamında lisanslı personel veya ilgili hava aracı üreticisinden alınan bir yeterlilik belgesine sahip bakım personeli bulundurmaktan veya ilgili bakım hizmetini almaktan sorumludur.

 

İşletme el kitabı

 

MADDE 19 – (1) İşleticiler, konu başlıkları Ek-2’de yer alan işletme el kitabına ait genel esaslara ve işletme faaliyet maksadına uygun şekilde ve Genel Müdürlük tarafından kabul edilebilir bir işletme el kitabı hazırlar, Genel Müdürlüğe sunar ve faaliyetlerini işletme el kitabına göre gerçekleştirir.

 

(2) İşleticilerin faaliyet sahalarında ilave veya değişiklik olması durumunda, yeni faaliyet sahasına uygun olarak ve Genel Müdürlük tarafından yeterli görülebilecek şekilde işletme el kitabını revize etmesi gerekir.

 

(3) İşleticiler, görevlendirdikleri personelin işletme el kitabının içeriğini bilmesinden ve bunu uygulamasından sorumludur.

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM

Genel Havacılık Faaliyeti

Uçuşa elverişlilik

MADDE 20 – (1) İşletici, filosunda bulunan hava araçlarının sürekli uçuşa elverişliliğini Sürekli Uçuşa Elverişlilik ve Bakım Sorumluluğu Yönetmeliği (SHY-M) kapsamında sağlamaktan sorumludur.

 

(2) İşletici; Sürekli Uçuşa Elverişlilik ve Bakım Sorumluluğu Yönetmeliği (SHY-M) kapsamı dışında kalan hava araçları için 8/3/1987 tarihli ve 19394 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Çok Hafif Hava Araçları İşletme Yönetmeliği (SHY-6C)’nde belirlenmiş olan bakım gerekliliklerine uymak zorundadır.

 

Hava aracı işletme

 

MADDE 21 – (1) İşleticiler, işletme şartlarında yer almayan hiçbir hava aracını işletemez.

 

Ticari pilot lisansı

 

MADDE 22 – (1) Hava işleri kapsamında görevlendirilecek uçuş ekibinin ilgili hava aracı tipinde geçerli ticari pilot lisansına sahip olması zorunludur.

 

Hava aracının hava işi yetkinliği

 

MADDE 23 – (1) Hava işlerinde kullanılacak hava aracına ait uçuşa elverişlilik sertifikasında veya özel uçuş izni belgesinde, ilgili hava işinin yapılabileceği hususunun belirtilmesi zorunludur.

 

Hava işi faaliyetinde personel taşıma

 

MADDE 24 – (1) Hava işleri kapsamında yapılan uçuşların hemen öncesinde, sırasında yahut hemen sonrasında, kullanılan hava aracının uçuş personeli haricinde, hava aracı kapasitesini aşmamak üzere, yapılacak hava işiyle bağlantılı en fazla altı kişilik uzman personel taşınabilir.

 

(2) Yangınla mücadele ve paraşüt atma uçuşları ve bağlantılı olarak gerçekleştirilecek göreve intikal ve geri dönüş uçuşlarında, normal şartlarda yangınla mücadele yahut paraşüt atma uçuşları sırasında hava aracında bulunması gereken kişiler dışında kimse taşınamaz.

 

Yönetmeliğe uygunluk

 

MADDE 25 – (1) İşleticiler, İşletme El Kitaplarında belirtilen faaliyetleri, bu Yönetmelik esaslarına göre yürütmekle yükümlüdür.

 

Uçuş eğitimi verme yetkisi

 

MADDE 26 – (1) Eğitim faaliyetleri kapsamında uçuş gerçekleştiren işleticilerin, Genel Müdürlükten ilgili mevzuat kapsamında uçuş eğitim organizasyonu yetkisi alması zorunludur.

 

Uluslararası kaidelere uyma

 

MADDE 27 – (1) Uluslararası uçuşlarda, ilgili ülkelerin sivil havacılık kanun, kural, usul ve esaslarını yerine getirmekten kaptan pilot sorumludur.

 

(2) Kaptan pilotun hata ve kusurlarından meydana gelebilecek olay ve kazalarda, işleticinin sorumluluğu ortadan kalkmaz.

 

Olayların rapor edilmesi

 

MADDE 28 – (1) Genel Havacılık Ruhsatına sahip işleticiler, hava aracını, yolcuları veya üçüncü şahısları tehlikeye sokabilecek havacılık olaylarını Genel Müdürlüğe raporlamak zorundadır.

BEŞİNCİ BÖLÜM

Çeşitli ve Son Hükümler

İdari yaptırımlar

MADDE 29 – (1) Genel havacılık işleticisi tarafından ticari amaçla yolcu ve/veya yük taşımacılığı yapıldığının tespit edilmesi halinde, işleticiye ait işletme ruhsatı iptal edilir.

 

(2) Bu Yönetmelikte belirtilen kurallara uymayan işleticilere 2920 sayılı Türk Sivil Havacılık Kanununun 27 nci, 30 uncu ve 143 üncü maddelerinde belirtilen idari yaptırımlar uygulanır.

 

Hissedar olunan diğer şirketler için uçuşlar

 

MADDE 30 – (1) İşleticiler, filosunda bulunan hava araçları ile kendilerine en az %10 hissedar olan veya kendilerinin hissedarı olduğu diğer şirketler için bu Yönetmelik kapsamında bulunan uçuş faaliyetlerini gerçekleştirebilir. Böyle bir durumda;

 

a) Diğer şirketlerin Ticari Hava Taşıma İşletmeleri Yönetmeliği (SHY-6A) kapsamında ruhsatlandırılmış bir işletme olmaması gereklidir.

 

b) Bu uçuş faaliyetlerinin bedeli diğer şirketlerden tahsil edilebilir ve fatura kesilebilir.

 

Kiralamalar

 

MADDE 31 – (1) İşleticiler, filosunda bulunan hava araçlarını bir seferde onbeş günü geçmemek üzere;

a) Kiralayanın geçerli ve uygun pilot lisansına sahip olması,

b) Kiralayanın kiralanacak hava aracını yalnızca kendi özel ihtiyaçlarında kullanması,

c) Kiralayanın ticari faaliyette bulunmaması,

koşulu ile kiraya verebilirler.

(2) Birinci fıkrada belirtilen durumlarda, yürürlükteki mevzuata göre sigorta gerekliliklerinin yerine getirilmesi ve taraflar arasında bir yazılı sözleşme imzalanması zorunludur.

 

Geçiş hükmü

 

GEÇİCİ MADDE 1 – (1) İşleticiler, bu Yönetmeliğin yayımı tarihinden itibaren, mevcut durumlarını en geç iki yıl içerisinde bu Yönetmelik hükümlerine uygun hale getirmek zorundadır. Bu süre içerisinde gereken koşulları sağlayamayan işleticilerin işletme ruhsatları altı ay süreyle askıya alınır ve verilen süre sonunda gerekli koşulların sağlanamamış olması durumunda iptal edilir.

 

(2) Bu Yönetmeliğin yayımı tarihinden önce ön izin almış gerçek veya tüzel kişiler bu Yönetmeliğin yayımlanması ile birlikte yürürlükten kaldırılan 14/6/1984 tarihli ve 18431 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Genel Uçak İşletme Yönetmeliği (SHY-6B)’ne göre ruhsatlandırılır. Ancak bu kişiler işletme ruhsatlarını aldıkları tarihten sonra bu Yönetmeliğin yayımı tarihinden itibaren en geç iki yıl içerisinde koşullarını bu Yönetmelik hükümlerine uyumlu hale getirmek zorundadır.

 

(3) İkinci fıkrada belirtilen süre içerisinde gereken koşulları sağlayamayan işleticilerin işletme ruhsatları altı ay süreyle askıya alınır ve verilen süre sonunda gerekli koşulların sağlanamamış olması durumunda işletme ruhsatı iptal edilir.

Yürürlükten kaldırılan yönetmelik

MADDE 32 – (1) 14/6/1984 tarihli ve 18431 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Genel Uçak İşletme Yönetmeliği (SHY-6B) yürürlükten kaldırılmıştır.

Yürürlük

MADDE 33 – (1) Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Yürütme

MADDE 34 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerini Sivil Havacılık Genel Müdürü yürütür.

 

EK-1

 

GENEL HAVACILIK İŞLETME İZNİ TALEP DOSYASINDA BULUNMASI GEREKEN BİLGİ VE BELGELER

 

1. İşleticinin kuruluşuna dair Ana Sözleşmenin onaylı örneği veya kuruluşa dair T. Ticaret Sicil Gazetesi. (Gerçek kişi ise nüfus cüzdanı fotokopisi, arşiv kaydı içeren adli sicil belgesi, noter onaylı tebligat adresi beyanı)

 

2. İşleticinin hissedar yapısını gösteren resmi belgeler. (T. Ticaret Sicil Gazetesi, hazirun cetveli)

 

3. Hissedarlara ait öz geçmiş bilgileri, arşiv kaydı içeren adli sicil belgeleri, noter onaylı tebligat adresi beyanları.

 

4. Bağlı bulunan holding veya kuruluş bünyesinde yer alan şirketlerin sermaye ve ortaklık yapıları ve bunları gösteren T. Ticaret Sicil Gazeteleri.

 

5. Yönetim Kurulu/Ortaklar kurulu üyelerinin öz geçmiş bilgileri, arşiv kaydı içeren adli sicil belgeleri, noter onaylı tebligat adresi beyanları.

6. Temsil ve ilzam yetkilerini gösteren imza sirküleri.

7. İşleticinin organizasyonunda görev yapacak personelin detaylı öz geçmiş bilgileri, arşiv kaydı içeren adli sicil belgeleri, geçerli lisans ve sertifika örnekleri.

8. İşletilecek hava araçlarının tescil sertifikaları.

9. İşletilecek hava araçlarının uçuşa elverişlilik sertifikaları.

10. Sigorta poliçe suretleri.

11. İşletme el kitabı sureti.

12. Bakım el kitabı sureti.

13. Bakım anlaşması sureti.

14. MEL onay başvurusu.

 

EK-2

 

İŞLETME ELKİTABINA AİT GENEL ESASLAR

– İçindekiler,

– Revizyon takip tablosu,

1. İdari ve işletme personelinin listesi, görevler ve sorumluluklar,

2. Operasyonel kontrol sistemi; İşleticinin gerçekleştirdiği tüm operasyon tiplerini kapsayan kontrol usulleridir.

3. MEL uygulama prosedürü (MEL kullanımı gerekli olan hava araçları için),

4. Normal uçuş operasyonları,

5. Standart hareket usulleri (SOP),

6. Meteorolojik kısıtlamalar,

7. Uçuş ve görev süresi kısıtlamaları,

8. Acil durum usulleri,

9. Kaza/olay uygulamaları,

10. Personel yeterliliği ve eğitimi,

11. Kayıt tutma,

12. Güvenlik usulleri,

13. Uçuş performans kısıtlamaları,

14. FDR/CVR kayıtları, kullanım ve koruma usulleri (kullanılıyorsa).