YARGITAY

9. Hukuk Dairesi

Esas No: 2015/28048

Karar No: 2019/414

“İçtihat Metni”

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI 

A) Davacı İsteminin Özeti:

Davacı, davalı şirkette 20.08.2011 tarihinde güvenlik görevlisi olarak işe başladığını, işverence haksız olarak çıkarıldığı 27.09.2014 tarihine kadar en son net 1.430,00 TL. ücretle çalıştığını, fazla mesai, genel tatil ücretlerinin ödenmemesi ve SGK primlerinin gerçek ücret üzerinden yatırılmaması nedenleriyle işverene ihtarname gönderdiğini, işverence de ihtarname bahane edilerek iş akdine haksız son verildiğini iddia ederek bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.

B) Davalı Cevabının Özeti:

Davalı vekili, davacının iş akdine haksız şekilde son verilmediğini, davacının kendi isteği ile işten ayrıldığını, istifa nedeniyle davacının kıdem tazminatı talebinin reddi gerektiğini, taleplerinin ve iddialarının yersiz olduğunu, disiplinsiz davranışları nedeniyle ihtar aldığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.

C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:

Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

D) Temyiz:

Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.

E) Gerekçe:

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.

2-Mahkemece, reddedilen miktar yönünden davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken vekalet ücretine hükmedilmemesi ve hüküm altına alınan alacak kalemlerinin infazda tereddüt oluşturacak şekilde net mi yoksa brüt mü olduğunun hüküm fıkrasında gösterilmemesi hatalı olup bozma sebebi ise de, bu yanlışlıkların giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK.nun geçici 3/2. maddesi yollaması ile HUMK.nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.

F) Sonuç: 

Hüküm fıkrasının 1. bendinin tamamen çıkartılarak yerine;

“1-a) Net 6289,98 TL. kıdem tazminatının akdin fesih tarihi olan 27/09/2014 tarihinden itibaren işleyecek olan en yüksek banka mevduat faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine,

b) Net 3212,44 TL. ihbar tazminatından 400 TL’sinin dava tarihinden kalan miktara ıslah tarihinden itibaren uygulanacak yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine,

c) Takdir edilen net 4656,16 TL. fazla mesai ücretinin 500 TL’sinin dava tarihinden kalan miktara ıslah tarihinden itibaren işleyecek olan en yüksek banka mevduat faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, davacının fazlaya ilişkin isteminin reddine,

d) Takdir edilen net 857,74 TL. genel tatil ücretinin 100 TL’sinin dava tarihinden kalan miktara ıslah tarihinden itibaren işleyecek olan en yüksek banka mevduat faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, davacının fazlaya ilişkin isteminin reddine,

e) Net 1216,62 TL. ücret alacağının dava tarihinden itibaren işleyecek olan en yüksek banka mevduat faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine,” bentlerinin yazılmasına,

Hüküm fıkrasına 7 numaralı bent olarak;

“7 – Davalı vekille temsil edildiğinden karar tarihindeki Avukatlık asgari ücret tarifesi gereğince hesap olunan 113,38 TL. vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,” bendinin eklenmesine, hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’nun 28.09.2018 tarih ve 2018/2 E. 2018/8 K. sayılı İBK. uyarınca onama harcı alınmasına yer olmadığına, nisbi temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 09/01/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.